Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej

Jak co roku, wyruszyła ona z Działdowa 1 sierpnia, po Mszy św. o godzinie 7.00 w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Działdowie. Pielgrzymi z Działdowa wędrują do Częstochowy przez 12 dni, aby 12 sierpnia o godzinie 17.00 wraz z innymi grupami z diecezji toruńskiej pokłonić się przed obrazem Czarnej Madonny.                                         

Działdowscy pątnicy mają do pokonania niespełna 400 km, co sprawia, że grupa ta ma do pokonania najdłuższą trasę wśród pątników naszej diecezji. Codziennie przemierzają oni od 18 do 50 km pieszo. Każdy dzień na  trasie ma swój stały, wypracowany przez wiele lat plan, na który składają się Msza św., modlitwy i nabożeństwa, śpiew pieśni i piosenek religijnych, czas dla brata i siostry (czyli czas na rozmowy), a także konieczny odpoczynek w przerwach na posiłki. Każdy wieczór, o ile jest to możliwe, kończy się adoracją Najświętszego Sakramentu animowaną przez diakonię muzyczną i ewangelizacyjną. W tym roku przewodnikiem grupy działdowskiej był ks. Marcin Szlesiński – wikariusz parafii pw. św. Wojciecha w Działdowie, którego  wspomagało dwóch kapłanów (ks. kan. Marian Ofiara i ks. Bartosz Adamski) oraz trzech kleryków (kl. Bartosz Kwiatkowski, kl. Piotr Skiżyński i kl. Piotr Sokołowski). Warto także wspomnieć, że wędrował wraz z nami Michał Kłosowski z Rybna, który w tym roku rozpocznie swoją formację w naszym toruńskim seminarium.                

Osobiście pielgrzymowałem do tronu Jasnogórskiej Pani już po raz trzeci. Tegoroczna pielgrzymka była dla mnie pod wieloma względami wyjątkowa, gdyż po raz pierwszy całą drogę przebyłem w sutannie. Oprócz tego miałem możliwość prowadzenia modlitw w trasie, głoszenia konferencji, a także animowania wieczornych adoracji. Pielgrzymka była dla mnie pięknym doświadczeniem, które zdecydowanie jeszcze bardziej pogłębiło moją wiarę i pokazało, że naprawdę warto kroczyć drogą powołania, by móc jako kapłan służyć innym ludziom – zwłaszcza tym pogubionym i pragnących doświadczyć działania Pana Boga w swoim życiu.                 

Pielgrzymka to piękne rekolekcje, które niestety są także okupione cierpieniem. To czas zmagania się z upałem, deszczem, zmęczeniem czy bólem, który jest nieunikniony przy tak długim marszu. Pan Bóg jednak nieustannie nam błogosławi i opiekuje się swoimi dziećmi, które z miłości do Niego i Jego Matki pokonują wiele kilometrów dziennie, zawierzając sprawy swoje i innych miłosierdziu Bożemu.


kl. Bartosz Kwiatkowski