Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej
im. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego
» „Oto człowiek...”
2020-04-14
Wielki Piątek to dzień, w którym naszą szczególną uwagę kierowaliśmy w stronę krzyża Jezusa Chrystusa. Tego dnia wspominaliśmy mękę i śmierć naszego Pana i Zbawiciela.
W Wielki Piątek Najświętszy Sakrament zawsze znajdował się w tak zwanej ciemnicy. W tym roku było inaczej. Z racji na panującą pandemie nie było w Wielki Czwartek przeniesienia Ciała Jezusa do ciemnicy. Nasza wspólnota jednak czuwała na modlitwie przed Panem przez cały czas. O godzinie 8 odprawiliśmy wspólną „Ciemną jutrznie”, a w południe zebraliśmy się na modlitwie w „ciągu dnia”. Po południu zebraliśmy się w kaplicy, aby sprawować Liturgię Męki Pańskiej. Liturgii przewodniczył ksiądz wicerektor Paweł Rochman. W postawie tzw. prostracji już na samym początku ksiądz wicerektor oddał chwałę Chrystusowi, który przez Krzyż i Mękę swoją, świat odkupić raczył…
Centralny punkt rozważań męki oraz śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa rozpoczął się liturgią słowa. Diakoni: Paweł, Jan oraz Dominik zaśpiewali Mękę Pańską. Następnie ksiądz rektor wygłosił homilie, w której zwrócił naszą uwagę na to, iż tylko raz w życiu mogliśmy być podobni do Jezusa Chrystusa. Było to podczas naszych narodzin. Później przez nasze złe wybory popadaliśmy w grzech i nasze ciało nie było już podobne do Syna człowieczego. On pozostał bez grzechu do samej śmierci krzyżowej. Po liturgii Słowa, diakon Bartek uroczyście odśpiewał rozbudowaną Modlitwę Powszechną, w której w tym roku dodane było szczególne wezwanie: o ustanie pandemii koronawirusa.
Centralnym elementem wielkopiątkowej liturgii była adoracja krzyża. Krzyż został uroczyście wniesiony oraz odsłonięty. W tym roku adorował krzyż przez ucałowanie tylko ksiądz Wicerektor. Cała nasza wspólnota adorowała poprzez modlitwę, której towarzyszył śpiew naszej seminaryjnej scholi. Po zakończeniu liturgii przenieśliśmy ciało naszego Pana do grobu, który został przygotowany przez kurs drugi. Wielki Piątek zakończyliśmy wspólnym różańcem o ustanie pandemii oraz kompletą. Był to dzień ciszy, w której mogliśmy usłyszeć głos, który chciał Pan Bóg do nas skierować.
Michał Kłosowski, kurs III
Centralny punkt rozważań męki oraz śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa rozpoczął się liturgią słowa. Diakoni: Paweł, Jan oraz Dominik zaśpiewali Mękę Pańską. Następnie ksiądz rektor wygłosił homilie, w której zwrócił naszą uwagę na to, iż tylko raz w życiu mogliśmy być podobni do Jezusa Chrystusa. Było to podczas naszych narodzin. Później przez nasze złe wybory popadaliśmy w grzech i nasze ciało nie było już podobne do Syna człowieczego. On pozostał bez grzechu do samej śmierci krzyżowej. Po liturgii Słowa, diakon Bartek uroczyście odśpiewał rozbudowaną Modlitwę Powszechną, w której w tym roku dodane było szczególne wezwanie: o ustanie pandemii koronawirusa.
Centralnym elementem wielkopiątkowej liturgii była adoracja krzyża. Krzyż został uroczyście wniesiony oraz odsłonięty. W tym roku adorował krzyż przez ucałowanie tylko ksiądz Wicerektor. Cała nasza wspólnota adorowała poprzez modlitwę, której towarzyszył śpiew naszej seminaryjnej scholi. Po zakończeniu liturgii przenieśliśmy ciało naszego Pana do grobu, który został przygotowany przez kurs drugi. Wielki Piątek zakończyliśmy wspólnym różańcem o ustanie pandemii oraz kompletą. Był to dzień ciszy, w której mogliśmy usłyszeć głos, który chciał Pan Bóg do nas skierować.
Michał Kłosowski, kurs III
GALERIA ZDJĘĆ
Liturgia na dziś »
Zobacz »
© 2016-2017 Wykonanie Marcin Koźliński / Toruń / SYSPiR CMS
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies.
Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies
Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies