Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej im. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej

im. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego

»   #wakacyjnie/Wolontariat w hospicjum

2018-09-01
Rozpoczynając tegoroczne wakacje nieustannie przypominały mi się słowa, które napisałem przed rokiem, składając podanie do seminarium: „chcę służyć bliźnim na wzór Jezusa Chrystusa”. Kierując się tymi słowami podjąłem decyzję, że formą praktyki będzie wolontariat w hospicjum.

W dniach 30.07-17.08 br. odbyłem pierwszą w swoim życiu praktykę duszpasterską. Przez czternaście dni pomagałem podopiecznym Hospicjum im. bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Bydgoszczy, które funkcjonuje od 1990 roku przy parafii Polskich Braci Męczenników. Założycielem hospicjum był pierwszy proboszcz ks. Romuald Biniak.

Wolontariat jest formą bezpłatnej pracy najczęściej odnoszącą się do pomocy drugiemu człowiekowi. Osoby, które zgłaszają się do wolontariatu, kierują się troską o innego człowieka oraz gotowością służenia tym, którym będą potrzebni. Wolontariusz, posługujący w hospicjum musi być osobą odpowiedzialną, pracowitą, cierpliwą, sumienną, otwartą na potrzeby bliźnich i całym sercem zaangażowaną w wykonywanie powierzonych obowiązków. Będąc wolontariuszem dzień rozpoczynałem od pomagania przy zmianie pościeli, kolejnym punktem dnia było karmienie chorych podczas śniadania. Po posiłku podopieczni, którzy czuli się na siłach, byli m.in. przy mojej pomocy przewożeni na ćwiczenia rehabilitacyjne. Po ćwiczeniach spędzaliśmy czas na tarasie lub w sali pobytu dziennego. Moja posługa nie kończyła się na pomocy fizycznej. Codziennie rozmawiałem z podopiecznymi starając się wspierać ich poprzez dobre słowo. Nie zabrakło też czasu na wspólnotową modlitwę.

Podsumowując, było to dla mnie piękne doświadczenie niesienia pomocy bliźnim, stawiając ich dobro nad swoją własną wygodę czy wolny czas wakacji. Każdy kolejny dzień pracy w ramach wolontariatu kształtował we mnie coraz większą wrażliwość i otwartość na potrzeby drugiego człowieka. Był to niezwykły czas, w którym uświadomiłem sobie, że pochylając się nad ludzkim cierpieniem mogę przeżywać prawdziwą formację, prowadzącą ku Chrystusowemu kapłaństwu. Niech na dalsze lata formacji seminaryjnej pozostaną w mojej pamięci słowa z Listu św. Pawła do Galatów 6, 2: „Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe”.


Kl. Łukasz Nehring, rok I

Liturgia na dziś »
Zobacz »




© 2016-2017 Wykonanie Marcin Koźliński / Toruń / SYSPiR CMS
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies.
Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies