Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej

Po ponad dwugodzinnym wysiłku ukierunkowanym na pokonanie wymagających tras, dzieci z wielkim żalem opuściły miejsce, w którym zaprezentować mogły swoje iście akrobatyczne umiejętności.

Zmęczone, ale zadowolone, mogły się teraz udać do oddalonej o kilka kilometrów Wioski Mydlarskiej Teodoryk. Tu z kolei mogły dać upust swojej wyobraźni i kreatywności tworząc wymyślnych kształtów, barw i zapachów mydła przy wykorzystaniu bogatego asortymentu barwników i aromatów. Wizyta w starej pralni dała im też możliwość doświadczenia na własnej skórze trudów ręcznego prania, maglowania i prasowania odzieży. Jednak ich nadwątlone siły po sprostaniu temu wyzwaniu były dla nich wystarczającym argumentem przemawiającym za słusznością wspaniałego wynalazku jakim jest pralka automatyczna.

Po tylu trudach z westchnieniem ulgi dzieci przyjęły wiadomość o czekającym ich jeszcze ognisku. I nawet mało korzystne ku temu warunki pogodowe nie zdołały ich zdemotywować do wspólnego przygotowania kiełbasek i napojów. Z wielkim entuzjazmem mogły zatem przystąpić do pieczenia (a w niektórych przypadkach również zwęglania) mięsnych przysmaków, a padający ciepły deszczyk przysparzał wszystkim dodatkowej frajdy.

Aby podziękować Panu Bogu za wspólnie spędzony czas udaliśmy się do górznieńskiego kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Tam zostaliśmy bardzo ciepło przyjęci przez miejscowego proboszcza, a po wspólnie odmówionych modlitwach mogliśmy oddać cześć relikwiom Krzyża Świętego, na którym Chrystus dokonał odkupienia świata.

Z perspektywą dobrze wykorzystanego czasu mogliśmy udać się do autobusu, który odwiózł nas bezpiecznie do Golubia, gdzie na swoje pociechy czekali utęsknieni rodzice.


kl. Jacek Maćkiewicz