Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej im. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej

im. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego

»   Święcenia kapłańskie - najważniejsze wydarzenie dla naszej wspólnoty

2018-06-19
Dnia tego wyczekujemy z radością i bojaźnią, czując na sobie odpowiedzialność i zaufanie tych, którzy nas formują jak i tych, do których Bóg nas posyła.
Każdy kandydat, przychodzący po raz pierwszy do seminarium dowiaduje się, że czas jego formacji, przygotowującej go do przyjęcia święceń kapłańskich trwa na ogół sześć lat. Dnia tego wyczekujemy z radością i bojaźnią, czując na sobie odpowiedzialność i zaufanie tych, którzy nas formują jak i tych, do których Bóg nas posyła. Dzień 16 VI 2018 roku stał się dla dwóch naszych seminaryjnych braci – Stanisława Szczęsnego i Michała Wyrębskiego – dniem otrzymania wyczekiwanych święceń. Stanisław i Michała otrzymali je z rąk J.E. ks. bpa Wiesława Śmigla, biskupa naszej diecezji. Święcenia są dla kleryka tylko celem pośrednim, ponieważ z punktu widzenia służby w Kościele, są nowym początkiem, upoważniającym do posługiwania w nowym charakterze – prezbitera Kościoła Katolickiego. To dopiero od tego dnia dotychczasowi diakoni mogą samodzielnie odprawić całą Mszę świętą i posługiwać sakramentem pokuty i pojednania nazywanym popularnie spowiedzią.
To tego dnia nowi kapłani dowiadują się, w jakim miejscu diecezji przyjdzie im pełnić swoją pierwszą służbę. I tak ks. Michał skierowany został jako wikariusz do parafii pw. św. Mikołaja Biskupa w Kowalewie Pomorskim a ks. Stanisław jako kapelan Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dr. Wł. Biegańskiego w Grudziądzu i jednocześnie jako rezydent w parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła również w Grudziądzu.
Święcenia nowych księży odbywają się podczas Mszy świętej. Po przeczytaniu Ewangelii nie od razu następuje homilia. W tym momencie Eucharystii ks. Dariusz Zagórski, rektor WSD przedstawia kandydatów ks. biskupowi i prosi go by udzielił im święceń prezbiteratu, na co biskup oczywiście wyraża zgodę, ponieważ cała formalna procedura przebiegła dużo wcześniej, a dzień święceń jest tylko i aż uroczystym tego potwierdzeniem, w którym udział mogą wziąć inni wierni – rodzina i przyjaciele. Po przedstawieniu kandydatów i przyjęciu prośby przez księdza biskupa wszyscy z radością odpowiedzieli: „Bogu niech będą dzięki”, po czym wysłuchali homilii.
Podczas kazania Pasterz naszej diecezji przypominał kandydatom i wszystkim zebranym, że podobnie jak w historii z 12 rozdziału ewangelii wg św. Jana i dziś jest wielu ludzi, którzy chcą zobaczyć i poznać Jezusa. I tak jak w Ewangelii przybysze z Grecji potrzebowali pośredników – Apostołów – by to ich pragnienie się urzeczywistniło, tak dziś Michał i Stanisław otrzymują specjalne wsparcie sakramentalne – nadprzyrodzoną łaskę, by ludzie przez nich i dzięki ich posłudze mogli widzieć Jezusa. Bo to właśnie wokół Jezusa i jego nauki miłości do Boga i drugiego człowieka a nie świątyni i mechanicznie odprawianego kultu mają gromadzić się ludzie – mówił biskup.
Po homilii rozpoczęły się dalsze obrzędy. Teraz kandydaci do kapłaństwa składają przyrzeczenie dozgonnego posłuszeństwa swojemu biskupowi oraz jego następcom. Gestem  włożenia złożonych dłoni w ręce księdza biskupa potwierdzają swoją gotowość i dobrowolną chęć takiego właśnie podporządkowania. Następnie innym gestem – leżeniem krzyżem podczas modlitwy litanią do Wszystkich Świętych – diakoni ukazują pragnienie zupełnego oddania się Bogu. Po modlitwie następuje najważniejsza chwila – moment udzielenia święceń. Ksiądz biskup kładąc na głowach kandydatów swoje dłonie modli się w ciszy, a następnie odmawia modlitwę konsekracyjną przekazując im władzę kapłańską. „Gest ten zapoczątkowali pierwsi Apostołowie, przekazując swoim następcom moc Ducha Świętego oraz oddając ich Bogu.”
Po udzieleniu święceń mają miejsce dodatkowe obrzędy: Neoprezbiterzy zakładają pierwszy raz kapłańskie szaty – stułę i ornat. Po tym ich dłonie namaszcza się krzyżmem świętym na znak uznania ich przez Boga, błogosławieństwa oraz udzielenia darów Ducha Świętego koniecznych do składania Ofiary Eucharystycznej. W następny obrzęd zaangażowana jest rodzina nowych kapłanów. Najbliżsi jako przedstawiciele ludu, do którego posłani są Michał i Stanisław, przynoszą do ołtarza chleb, wodę i wino potrzebne do konsekracji. Ostatnim gestem jest przekazanie przez księdza biskupa znaku pokoju wszystkim nowowyświęconym kapłanom na znak włączenia ich do kolegium prezbiterów, czyli grona kapłanów diecezji toruńskiej oraz kapłanów całego Kościoła. Po obrzędach Stanisław i Michał mogli podejść do ołtarza by w roli koncelebrantów razem z swoim biskupem pierwszy raz złożyć Eucharystyczną ofiarę.

kl. Witold Ziętarski, rok IV
GALERIA ZDJĘĆ
Liturgia na dziś »
Zobacz »




© 2016-2017 Wykonanie Marcin Koźliński / Toruń / SYSPiR CMS
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies.
Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies