Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej

Rekolekcje oparte były na metodzie Oazy Nowego Życia I st., które prowadzą do odkrycia Chrystusa jako Zbawiciela i Pana oraz bliskiego kontaktu z Nim poprzez Jego słowo. Młodzież z Brodnicy miała okazję zobaczyć swoje życie z perspektywy, z jakiej ukazuje je Słowo Boże. Każdy z nas mógł przyjrzeć się, czy w centrum naszego życia jest Jezus, czy „ja i moje potrzeby”.

Był to czas bardzo owocny nie tylko dla uczestników, ale również dla animatorów. Podczas wieczornych rozmów animatorskich dzieliliśmy się doświadczeniem z dnia minionego i katechez, które się w danym dniu odbywały. Jako animatorzy czuliśmy się momentami zawiedzeni, ponieważ wydawało nam się, że źle dobraliśmy treści, a uczestnicy nie chcą z nami współpracowa

. Z góry zakładaliśmy, że rekolekcję będą nieudane. W pewnym momencie nastąpiło załamanie pogody, ale również atmosfery i dyscypliny w grupie. Wydawało się, że był to moment przybicia „gwoździa do trumny”. Okazało się jednak, że był to istotny moment działania łaski Bożej.

Punktem przełomowym rekolekcji była droga krzyżowa, którą przebyliśmy w piątek ulicami Giżycka. Był to czas nie tylko rozważania Męki Pańskiej, ale również przyznania się do wyznawanej wiary. Wszystkim uczestnikom zapadł w pamięci moment, kiedy jeden z przechodniów wykonał znak krzyża na widok procesji. Zaskoczeniem dla nas był czas świadectw. Nie spodziewaliśmy się, że ten czas był tak owocny dla uczestników. Każdy z uczestników przeszedł niesamowitą drogę z Chrystusem, która doprowadziła do głębszej i bardziej zażyłej relacji z Nim. Młodzi przekonali się, że również oni mogą czytać Pismo Święte i właśnie w nim szukać głosu Boga. Niesamowitymi świadectwami były słowa, które można by sparafrazowa

: „zrozumiałem, że ja też mogę się modlić Pismem Świętym”. Oznacza to nowy etap w życiu wiary - etap bycia uczniem Chrystusa, etap nauki słuchania Chrystusa. Jeszcze piękniejsze okazały się owoce, które można było ujrzeć już po powrocie do Brodnicy. A o wielu innych owocach wie jeszcze sam Bóg.

Również ja sam uważam ten czas za udane rekolekcje, które dał mi Pan. Odkryłem swoją tożsamość jako bycie narzędziem Chrystusa. W sposób pewny zrozumiałem, coś co wcześniej tylko przeczuwałem albo zauważałem jedynie marginalnie: iż wielkie rzeczy Boże odbywają się w cichości i skrytości ludzkich serc i Kościoła. Bardzo ważnym wnioskiem po tych rekolekcjach było dla mnie zwrócenie uwagi na wagę codziennej medytacji i kontaktu ze Słowem Bożym, co udało mi się pogłębi

dzięki łasce Ducha Świętego.

Myślę, że był to niesamowity, zwyczajny czas, w czasie którego działała nadzwyczajna łaska Boża. Bóg zgromadził w Giżycku tych, których sobie wybrał, aby z nimi wypłynąć na jezioro i ukazać swoją boskość, przychodzący do nich po wodzie. Chwała Panu za ten piękny czas!

kl. Tomasz Gutowski